In december 2022 kreeg Joan voor het eerst bezoek van buurtcoach Stella van Buurtplein. Dat was in het begin wel even wennen.
Een leven van afzondering
“Dik veertig jaar leefde ik met mijn man een steeds meer van de buitenwereld afgesloten leven. We woonden met plezier in Doetinchem Zuid maar mijn man was niet gesteld op contact met anderen. Ik paste mij aan en kwam nauwelijks buitenshuis. Een buurjongen waar wij al jaren naast woonden, zei eens toen ik even in de voortuin liep: “Goh, ik zie u nooit”.
Op advies van de huisarts heeft de zoon van Joan het echtpaar bij Buurtplein aangemeld. Zijn vader was ineens ernstig ziek geworden en moest verzorgd worden. “Ik deed veel voor mijn man en dat deed ik graag. Zeker toen we hoorden dat hij binnenkort zou sterven. Dat wilde hij per se thuis. Maar ons huis was in al die jaren zó vol geraakt met spullen, dat zelfs de wijkverpleegster hem niet op bed kon verzorgen, daar was geen ruimte voor.” “Ik wilde hem tot op het laatst goed verzorgen, maar hoe dan, waar moest ik beginnen met opruimen?”.
Een onverwachte wending
De vraag aan de buurtcoach was om mee te denken. En dat heeft ze gedaan! Samen met mij en mijn zoon, met wie we ook al jaren geen contact meer hadden, is een plan gemaakt en zijn we gaan ordenen en opruimen. Mijn man kon tot op het laatst goed verzorgd thuis sterven en ik kreeg weer een goed contact met mijn zoon.”. De buurtcoach bleef betrokken. Ik was blij dat ze mijn man nog had leren kennen, dat doet mij goed in het contact dat ik nog steeds met de buurtcoach heb.
“Hoe moest ik nu zonder mijn man verder? Ik kon niet meer nadenken. Ik besprak het met mijn buurtcoach en dat gaf mij weer moed en energie. We herstelden het contact met mijn familie. Heel dankbaar ben ik met stichting Present die na bemiddeling door de buurtcoach twee keer een grote groep helpers stuurde. Zij en mijn familie hebben mij geholpen om ons volgestouwde huis leeg te ruimen. Ik kan nu weer overal goed bij! Toen Present bezig was met de tuin waar ook al lang niets meer aan gedaan was, reikten de buren die ik al jaren niet meer gezien had, ineens voor alle helpers een dienblad vol snacks over de schutting aan!
Een nieuwe start
De volgende uitdaging was om de woningbouw zover te krijgen dat ze alsnog mijn huis gingen renoveren want daar was het al die jaren niet van gekomen. Ook dat is gelukt. Het leek wel alsof iedereen mij ineens het geluk gunde! Inmiddels helpt een vrijwilliger thuisadministratie van Buurtplein mij. Ik kan zelf best mijn post openen en afhandelen, maar het is fijn dat iemand anders mee denkt. Ik wil er nu ook op uit. Mijn buurtcoach heeft ideeën, kent de activiteiten in de buurt en vertelt mij hoe ik daar kan komen. Misschien gaan we wel samen een keer ergens naar een koffie-ochtend of vrouwengroep.”
